‘Ik wilde niet met mijzelf geconfronteerd worden’
Jeroen (37) begint op jonge leeftijd met drinken. Voor zijn gevoel is dit heel normaal, maar het drinken escaleert al snel en leidt tot een jarenlange verslaving.
Jeroen is veertien als hij in een discotheek zijn eerste pilsje drinkt. “Ik was er hartstikke misselijk van,” vertelt hij. “Wat later heb ik het nog een keer geprobeerd en toen ging het beter. Ik had al heel snel door dat ik makkelijker praatte als ik gedronken had. Ik was een beetje introvert en best onzeker; drank leek me vrijheid te geven.” Een jaar later drinkt Jeroen al sterkere drank. “Ik zat ieder weekend in de kroeg. Mijn ouders maakten daar geen enkel probleem van, zolang ik ’s morgens maar op tijd uit bed kwam.”
Drugs Jeroen gaat in die tijd naar de havo, maar als hij blijft zitten en het ook daarna niet beter gaat op school, switcht hij naar een opleiding metaalbewerking. “Achteraf denk ik: ik had hulp moeten zoeken voor de problemen op school, maar ik verdoofde ze met drank.” Op zijn nieuwe school gaat Jeroen drugs gebruiken. “Via iemand die ik toen een vriend noemde, kwam ik in aanraking met XTC. Door alcohol kon ik sociaal zijn; XTC zorgde ervoor dat ik ook uitbundig werd – met XTC kon ik dansen. Later kwam er speed bij, en daarna ook cocaïne.”
Praten Langzaam krijgen de ouders van Jeroen in de gaten dat het niet goed gaat met hun zoon. “Toen ik speed gebruikte, heeft mijn vader me wel eens bewusteloos in de gang gevonden. Hij heeft daar nooit over gesproken. Er werd gewoon niet veel gepraat bij ons thuis. In mijn beleving is mijn vader introvert en mijn moeder best dwangmatig. Bij haar moesten de dingen op vaste tijden gebeuren; dat was vaak belangrijker dan een praatje. Zelf ben ik een mengeling van beiden – dat is niet gemakkelijk!”
Smoesjes Jeroen gaat steeds meer drank en drugs gebruiken. “Mijn ouders kwamen erachter en zeiden dat ik uit huis moet, maar na een paar dagen mocht ik terugkomen. Ik probeerde toen te veranderen. Zo liet ik mijn ouders mijn geld beheren. Alleen had ik allerlei smoesjes waarom ik steeds 25 gulden nodig had, wat toen de prijs was van een klein pakje cocaïne, voor benzine of een cadeautje bijvoorbeeld. ’s Avonds ging ik zogenaamd vroeg naar bed. Dan zat ik op mijn kamer cocaïne te snuiven. Als mijn ouders sliepen, sloop ik naar beneden en dronk ik de cognac van mijn vader op.”
Schaamte In de jaren die volgen gaat het alleen maar slechter met Jeroen. Hij raakt door zijn gebruik meerdere banen kwijt. Ook wordt hij geconfronteerd met psychische problemen: hij krijgt psychoses en komt in een diepe depressie terecht. Jeroen: “Af en toe zocht ik wel hulp, maar ik deed het altijd voor mijn ouders of voor een vriendin. Dat werkt niet. Ik vond het ook lastig om al mijn problemen te laten zien aan mijn hulpverleners: ik schaamde me en wilde niet met mezelf geconfronteerd worden.”
Afkicken Als Jeroen op een dag langs een kerk in zijn woonplaats fietst, ziet hij dat er een open dag wordt gehouden. Hij stapt naar binnen en komt in contact met een christelijk echtpaar. “Samen met de man heb ik gebeden. Daarna voelde ik me geweldig. Dat was het begin van mijn weg met God.” In die tijd lukt het Jeroen om af te kicken van de cocaïne. Later stopt hij ook met drinken. Hij besluit te trouwen met zijn vriendin en krijgt een nieuwe baan. Toch gaat het nog steeds niet goed met hem. “De functie die ik had was te hoog gegrepen. Ik kreeg weer last van psychoses en had paniekaanvallen op het werk. Uiteindelijk kreeg ik medicatie, maar daardoor functioneerde ik steeds minder goed. Op dat moment hebben vrienden mij de spiegel voorgehouden: ik moest echt aan mezelf gaan werken.”
Stay Clean Jeroen sluit zich aan bij een Stay Clean groep op De Hoop. Bij deze groepen gaan mensen die verslaafd zijn of zijn geweest met elkaar in gesprek over de problemen waar zij tegenaan lopen. Jeroen doet ook vrijwilligerswerk bij Stay Clean. “Ik ben het geloof echt gaan oppakken. Het is voor me gaan leven. Ik geef mijn problemen nu over aan Jezus. Daarna kan ik ze loslaten. Inmiddels heb ik ruim een jaar geen drank aangeraakt en al 4,5 jaar geen cocaïne.” Voor iedereen die nog twijfelt over hulp, heeft Jeroen een goed advies: “Het leven is duizend keer meer de moeite waard zonder middelen. Het wordt zeker niet saai!”
Uit: De Hoop Nieuws, maart 2013
