Anders naar Stay Clean

Om de uitspraak hierboven te begrijpen, wil ik graag het volgende met jullie delen. Toen ik drie jaar geleden de moed bij elkaar verzameld had om naar een zelfhulpgroep te gaan, zat ik er totaal anders bij dan nu. Ik wist het eigenlijk niet meer; ik raakte steeds meer de controle kwijt. Mijn verslaving kreeg mij steeds meer in haar macht. De alcohol, drugs en de porno begonnen steeds harder naar mij te roepen.

Om daaraan weerstand te bieden maakte ik mijn veiligheidsmuren steeds hoger: ik vermeed het liefst de alcohol door niet meer naar verjaardagen te gaan (of het moest écht niet anders kunnen), ik ging niet meer alleen naar de supermarkt, anders had ik  er weken last van en ik paste mijn werktijden aan zodat ik geen speelruimte in mijn tijd had om domme dingen te doen. Ik isoleerde mij van mijn vrienden, die ik juist zo hard nodig had: Ik schaamde mij voor mijn verslavingen. Nooit had ik contant geld meer in mijn portemonnee, zodat ik niets  kon kopen op straat. Maar toch, hoe hoog ik mijn muren ook had gebouwd, klapte ik er een paar keer bijna overheen. Gelukkig ging ik elke week naar een Stay Clean-zelfhulpgroep. Daar heb ik leren praten en delen over wat mij echt bezig hield. Stay Clean is een plek waar je broers en zussen ontmoet die je begrijpen, je goede feedback geven en daarmee moed om door te gaan.  Zij begrijpen als geen ander wat je voelt en hoe het is om trek te hebben. Daar ben ik aangemoedigd om het boekje ‘In twaalf stappen op weg naar een nieuw leven’ te lezen. Wat een confronterend boekje. Ik heb er heel veel aan gehad.  Door Stay Clean ben ik tot de conclusie gekomen dat ik hulp nodig had. Die heb gezocht bij het CPC (Centrum voor Pastorale Counseling – red.).  Een jaar lang heb ik daar superveel geleerd, maar tot een echte doorbraak kwam het niet. Die kwam eerst in januari van dit jaar, toen een goede vriend vroeg of ik mee ging naar een mannenweekend bij Stichting de Arend in Duitsland. Het  thema daar was ‘Herstel van een beschadigd hart’. Nou, mijn hart was beschadigd en Anton legde de vinger op de zere plek bij mij: Haat, de leugenaar in mij, de ideale voedingsbodem voor de satan om mij aan te klagen en mij te binden aan mijn verslaving. Daar heb ik iemand anders echt kunnen vergeven en God ook Zelf om vergeving gevraagd. Toen de haat uit mijn hart was verdwenen, kon God mijzelf ook genezen. Daar waar ik vrijdagavond nog superveel trek had in alcohol, kon ik zaterdagavond met Willem aan de bar zitten met een glas water. Ik was vrij! Echt vrij! Vrij van trek in alcohol en al het andere. Eindelijk kon ik mijzelf aanvaarden. Ik kon nu ook het Offer aanvaarden dat Jezus voor mij had gebracht, zonder dat er een stemmetje was die in mij zei: ‘Maar dat is niet voor jou, Lex’. Er was zo’n blijdschap in mijn hart. God is zo goed. Niet alleen ben ik vrij van verslaving, maar God heeft ook mijn denken vernieuwd en mij lichamelijk genezen. Ik mag in Hem als een nieuwe schepping door deze wereld stappen. Nu mag ik zo anders naar Stay Clean gaan. Nu mag ik stap 12 doen! Daarin staat: ‘Nu God ons bewust heeft gemaakt van deze principes maken we onszelf beschikbaar in het leven van anderen’.

Lex