Wie volhardt, die overwint… (Maureen)

Tegenover mij zit Maureen, een 41-jarige vrouw van wie je op het eerste gezicht niet zou zeggen, dat dit iemand is die wel heel erg veel meemaakte in haar leven.

‘Vanaf mijn geboorte ben ik verzorgd door pleegouders. Ik ben niet geadopteerd en dus behield ik mijn eigen familienaam. In dit gezin groeide ik ook op. Eerst op de basisschool begon ik dingen te begrijpen. Ik had bijvoorbeeld een andere huidskleur en ook droeg ik een andere achternaam dan mijn pleegzusjes. Op mijn 18 de jaar hoorde ik voor het eerst dat ik eigenlijk niet gewenst was. Deze wetenschap heeft bij mij veel innerlijke schade veroorzaakt. Emotioneel zat ik behoorlijk in de knoop. Ik kon mij niet uitten, voelde mij niet welkom in deze wereld, kon niemand vertrouwen en kroop daardoor erg in mijn schulp. Ik voelde mij afgewezen en werd misbruikt door een neef en zelfs eenmaal verkracht. Ik wist ook niet beter. Hoe kon het ook anders: Ik was nog maar ongeveer veertien jaar oud.’

Stil luister ik naar dit aangrijpende verhaal. Als mens bleek Maureen niet gewenst; als object daarentegen mocht ze er kennelijk wel zijn. ‘Zou dit haar leven voor de rest gaan tekenen?, zo vraag ik mij af. Maureen vertelt verder:

‘Zoals ik al eerder zij, keerde ik mij helemaal in mijzelf en heb dit daarom ook aan niemand verteld. Dit is dan ook de reden geweest dat ik veel angst in mijn leven kreeg. Ik was bang voor mannen, bang dat mij hetzelfde opnieuw zou overkomen. Ongewenst kinderen wilde ikzelf niet hebben, want ik wilde niet dat mijn kind hetzelfde zou overkomen, als mij.
Op school werd ik gepest, in feite helemaal om niets. Ik ben altijd een rustig type geweest en werd gepest vanwege mijn uiterlijk zoals mijn haren, jongens konden niet van mij afblijven en betastten mij. ‘

En jij?
‘Ik kropte alles op. Het maakte me nog meer angstig en nog minder durfde ik dit aan één iemand te vertellen. Dit heeft uiteindelijk behoorlijk impact gegeven op mijn latere functioneren en groei. Altijd was ik bang voor mensen.’ 

Als ik veronderstel (en dus ook maar vraag) dat dit zo diep gaat, dat je daar toch niet meer uit kunt komen, kijkt ze me stralend aan:
‘Op dit moment ervaar ik er niets meer van. Ik ken God sinds mijn 18 jaar als mijn persoonlijke Heere en Verlosser. Daar ben ik Hem zo intens dankbaar voor, want God had een heel ander plan met mij leven. Ik heb de Liefde van God in mijn leven ervaren en aanvaard. Ik ben door Zijn Liefde voor mij verknocht geraakt aan God. Dàt gaf mij een veilig gevoel en bescherming, iets wat ik al die jaren had moeten missen. Ik heb God leren kennen door bijbels onderwijs te volgen. Er is voor mij ook keer op keer gebeden. Dank zij God heb ik al mijn worstelingen, afwijzing, pijn en alles wat in mij beschadigd is geweest, mogen doorstaan. 
Het was vaker een eenzame weg die ik moest begaan. Ik voelde mij niet begrepen door mensen. Door genade heeft God iemand op mijn pad gezet die mij begreep en dank zij haar steun heb ik mijn strijd gestreden, wetende dat God bij mij en heel dichtbij was. God heeft mij genezen van mijn beschadigde emoties en pijn.’ 

Maar Maureen, wat mij nu zo moeilijk lijkt, is om te komen tot vergeving aan al die mensen, die jou van binnen zo veel schade hebben aangedaan. Hoe zie jij dat?
Maureen kijkt mij aan alsof ze zeggen wil: ‘Hoe kun je dat nu vragen?’
‘Hij Zelf heeft mij liefde gegeven om anderen te vergeven. Ik ben van nature niet haatdragend en had geen moeite om mijn moeder en anderen te vergeven. 
Op dit moment ben ik vrij en heb liefde voor mensen. Naar iedereen ben ik meer open dan ooit. Vanuit die liefde wil ik mensen helpen om God te leren kennen. In Zijn dienst wil ik actief zijn.’
 Afwijzing verlamt je. Ik durfde niks te zeggen was bang voor de reactie van de mensen om me heen. Ik stelde me afhankelijk op van anderen; Ik was heel meegaand; Ik liet mijn handel en wandel afhangen van wat anderen deden en zeiden; Ik was mij zelf niet; Ik was onzeker en Ik kende mijzelf niet. ‘

En ben je nu helemaal ‘klaar’, zo waag ik het nog eens:
‘Nog steeds maak ik afwijzing mee. Ik heb geleerd dat mijn identiteit in Christus is. Ik ben geliefd door God en ziet mijzelf als hoe God mij ziet. Afwijzing is niet van God, maar van de vijand, die je wilt ontmoedigen. Ik sta er boven op en dat maakt mij een overwinnaar in Christus. Ik ben door de jaren heen van mijn christelijk levenswandel gesterkt door de Heere en steeds meer en meer gaan groeien in Hem.’

Maureen, je was niet ‘zelf verslaafd en toch heeft Stay Clean je hart. Vertel eens…
‘Ik ben inderdaad nooit verslaafd geweest en heb nooit mijn vlucht gezocht naar drugs, alcohol of andere verslavende middelen. Mijn vlucht was de Liefde van God, Die mij niet afwees. Ik wist dat God de Enige was in mijn leven, Die mij begreep en waar ik met al mijn problemen terecht kan. Stay Clean is in principe bedoeld voor iedereen. Het is voor (ex)verslaafden en voor niet voor niet verslaafden. Stay clean is goed voor iedereen die verwond en beschadigd is. Want het gaat erom hoe je met de pijn omgaat. De Liefde van God is het enige dat echt herstel kan geven.

Over een laatste slotopmerking behoeft Maureen niet lang na te denken:
‘Stay clean is belangrijk voor mij, omdat ik mijn ervaring met anderen wil delen. Ik wil anderen helpen en hen laten weten dat er ook hoop voor hen is. Hoe groot ook de problemen in mensenlevens zijn, bij God is alles mogelijk, mits je Zijn Liefde wilt accepteren. Ik weet dat God een plan heeft voor een ieder. Daarom wil ik iedereen bemoedigen de hoop niet op te geven, maar te volharden. Want de volharder, die overwint’